ორი ღამე, ერთი დღე და ერთი საღამო თბილისში. და ადრიანი დილაც. შემდეგი 25 დღე ჩემთვის ჰოენფელსში გათენდება (თუ რა თქმა უნდა გზად თვითმფრინავი არ ჩამოვარდა). 25 დღე ვერ დავინახავ მზეს. 25 დღე ლასა დე სელამ, ჩარლი პარკერმა,ტომ იორკმა, სუად მასიმ და კონჩა ბუიკამ უნდა გამათბონ. ტომ ვეიტსმა უნდა გამამხნევოს, ქუინმა შემაძლებინოს ფეხებზე დავიკიდო ყველაფერი ცუდი, ჯიმ მორისონმა მაფიქროს, ირაკლი ჩარკვიანმა შემაჯანჯღაროს, ლელა თათარაიძემ შემახსენოს, რომ მალე სახლში ვიქნები და გაზაფხულიც ბოლოს და ბოლოს მოვა. ჯენის ჯოპლინმა მაიძულოს ხანდახან მაინც ვაკეთო ის, რაც მართლა მიყვარს, ჯო ზავინულმა დამამშვიდოს, ჯონ ლენონმა მითხრას, რომ ამქვეყნად მშვიდობის დროც მოვა, ნინა სიმოუნმა არ დამავიწყოს როგორია თავისუფლება...
სქრიმინ ჯეი ჰოუკინსმა პერიოდულად (არც თუ ისე იშვიათად მოუწევს) თავისებურად შემომძახოს – დიეტა :–)
25 დღე ცოტა არაა.
თქვენი იმედი მაქვს, ჩემო მზეებო :–)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
4 comments:
ეჰჰ.. ეგ არაფერი, ჩვენც ვერ ვხედავთ...
ძალიან კარგი ბლოგია, წარმატებები მინდა გისურვოთ!!!
ice keep posting bro,
see my site
http://ruslann99.blogspot.com/2012/01/wmmailru.html
Post a Comment