ბევრი რამე მინდა, ასე სადაა? :–))))

კარგი იქნებოდა მეცხოვრა 60-იანი წლების ამერიკაში. ვივლიდი woodstock-ზე, თმებში ყვავილებს ჩავიწნავდი, ჩავიცვამდი ჭრელ, ფართხუნა კაბას და მოვუსმენდი ჯოპლინს......
რომ დავფიქრდები, ჩემი სურვილების უმრავლესობა არარეალურია.
თუნდაც ის, რომ მინდა ვიყო ძალიან გამხდარი :)
მოკლედ, ჩემი სურვილები ან არარეალურია, ან მისრულდება, მაგრამ ისეთ დროსც როცა უკვე აღარ მინდა :)
სწორი და კარგი სურვილები ძირითადად აუხდენელი მრჩება.
ბევრი ფული არ მინდა. არ ვმატრაკვეცობ, მართლა. იმდენიც საკმარისია მქონდეს, რომ ბევრი ვიმოგზაურო;
მინდა თვის ბოლოს არ ვარიგებდე ვალებს გაუთავებლად;
მინდა დიდხანს ვიცოცხლო, ოღონდ საღი გონებით;
მინდა ვიყო კინომცოდნე, ვიარო ფესტივალებზე და ვწერო საინტერესო სტატიები;
მინდა ავაშენო დიდი კომპლექსი თავისი კინოდარბაზებით, გალერეებით, ბიბლიოთეკით, საკონცერტო დარბაზით, სტუდიით, არტ-კაფეებით, ოთახებით, სადაც საინტერესო ადამიანები შეხვედრებს გამართავენ. მინდა, რომ ეს იყოს ადგილი მათთვის, ვისაც ხელოვნება უყვარს. ერთ დროს რა გატაცებით ვწერდით ამ პროექტს მე და ჩემი მეგობრები. თუმცა მემგონი ამ ოცნებას ვერასოდეს ვერ განვახორციელებთ.
მინდა კარგად ვუკრავდე;
მინდა მარტო ვცხოვრობდე და მხოლოდ ჩემთვის სასურველი ხალხი მოდიოდეს სტუმრად;
მინდა, რომ ბოლოს და ბოლოს დასრულდეს პრეზიდენტის სკამისთვის ძიძგილაობა და ჯანსაღი ხალხის მიერ იმართებოდეს ეს ქვეყანა;
მინდა ვიპოვო ისეთი ადამიანი, რომელიც ცხოვრების ყველა ეტაპზე ჩემთვის მისაღები იქნება და მეყვარება;
მინდა მყავდეს ბევრი შვილი და მათ მივცე კარგი განათლება;
მინდა მყავდეს პატარა ძაღლი. თუმცა მას მერე რაც ჩემი ძაღლი მოკვდა, ვფიქრობ, ღირს კი ახალი არსების შეყვარება, იმისთვის, რომ მერე ისევ ასე მტკივნეულად განიცადო მისი სიკვდილი. ალბათ ჯობს, რომ არ მყავდეს.
მინდა, რომ ყველა ჯანმრთელი იყოს, ვინც მიყვარს და ვინც არ მიყვარს.
ექიმები უმუშევრები რომ არ დარჩნენ, ჯანდაბას, უმნიშვნელი ავადმყოფობებით შემოიფარგლონ :-)
მანქანა მინდა? საცობების მეშინია და თან მგონია, რომ საშინელი მძღოლი ვიქნები. აი, ყველა რომ აგინებს, ისეთი :) ამიტომ არ მინდა ბატონო მანქანა :–)) მძღოლობა არ მინდა უფრო სწორად.
მინდა, რომ არ იჩაგრებოდნენ პატიოსანი ადამიანები;
მინდა მშვიდობა;
მინდა სამსახური მეწყებოდეს 12 საათზე. პირობას ვდებ, არასოდეს არ დავაგვიანებდი :-)

მინდა, რომ სადმე, ლამაზ სოფელში მქონდეს პატარა სახლი, საკუჭნაოში ჭრელთავსახურიან ქილებში მურაბებით, წინ, ეზოში ლამაზი ყვავილებით და ხეებით, უკან ბოსტნით და ფუტკრის სკებით;
მინდა, რომ ცოცხალი იყოს ჩემი ორივე ბაბუა;
მინდა წასაკითხი მქონდეს გურამ დოჩანაშვილის "სამოსელი პირველი". ძალიან მშურს მათი, ვისაც ჯერ არ წაუკითხავს და წინ საოცრება ელის;
მინდა არცერთ ასაკში არ დამეკარგოს ჩემს მეგობრებთან ურთიერთობის ხალისი;
მინდა კარგი განწყობა;
კიდევ იმდენი რამე მინდა, ჯობს გავჩერდე...............
მგონი ძალიან გაუმაძღარი გამოვდექი :-):-)
ისე, როცა რაღაცაზე ვოცნებობ, სულ მახსენდება სტივ ბუშემის გმირის სიტყვები ერთ-ერთი ფილმიდან - "გეშინოდეთ საკუთარი ოცნებების, ერთხელაც ისინი შეიძლება აგიხდეთ" :-):-)