Monday, September 29, 2008

Saturday, September 27, 2008

boogy - boogy :-)

Special thanks to Giorgi Dolidze

ღრუბლებში გასეირნება

როგორ მინდოდა ბავშვობაში ღრუბლებზე დაჯდომა. სულ მეგონა, რომ ურბილეს ლეიბიანი და ზამბარიანი საწოლის ეფექტი უნდა ჰქონოდა. მე ახლაც მინდა ისე. რომ იცოდეთ :-) ......................

გამასეირნეთ რაა ღრუბლებში :-):-)

Raindrops keep fallin' on my head


მიყვარს წვიმა, როცა სახლში ვარ. განაკუთრებით ღამე, ძილში. სადღაც შორიდან რომ ისმის ფანჯრის მინაზე წვიმის წვეთების კაკუნი.
დილას ბუნდოვანი შრიალის ხმა ქუჩიდან და სიმწვანე ეზოში.
მიყვარს წვიმა მანამდე, სანამ ბუნება მწვანეა.
გვიანი შემოდგომა, გაძვალტყავებული ხეები და მგლოვიარე ცა ცუდ ხასიათზე მაყენებს. ჯერჯერობით მწვანეა ყველაფერი.
და წვიმს ჯერ კიდევ თბილად.

Friday, September 26, 2008

It's a Beautiful Day



ALVAR AALTO DESIGN SEMINAR
It’s a beautiful day! Because I decide it is. Of course there is always someone who disagrees. It depends on how you look at things. I understand that today many things look like straight from the war days: Our cars look like tanks, our sofas look like bunkers. Security is a mega trend. Climate change is self-evident. Things from the past seem wonderfully safe and harmless to us. Lack of security may have deprived us of our faith in tomorrow. It feels easier to just cuddle up on the sofa and let it be. Yet I believe we can think for ourselves and decide whether the day is lousy or beautiful........
It’s a Beautiful Day is a design seminar exploring and dissecting these issues of today and tomorrow, guided by an international team of interesting speakers and participants. Welcome! Let’s help make the seminar a unique, memorable event.
It's a beautiful day!
more about the seminar

Happy is a Choice





ხილი და ზღვა შერონ მერვინის კოლექციიდან.

წყლის მოშიში ძაღლი :-)


Wednesday, September 24, 2008

Monday, September 22, 2008

Loving Couple


ზუსტად ასეთი გამომეტყველება აქვს ახლადშეყვარებული წყვილების 80 პროცენტს :-)
ავტორი სანდრო ანთაძე

Saturday, September 20, 2008

დღის ფოტო: ქუჩის თხები :-)


სურათი გადაღებულია მაროკოში
courtesy of Tyler Cowen

დღის ფრაზა


"People say nothing is impossible, but I do nothing every day"

Whinnie The Pooh

Friday, September 19, 2008

iPersonic. The Personality Test

make test no war :-)
ომზე არ გეგონოთ ტესტი. ეს ისე, ჩემთვის .......
ომი რომ არ მინდა, ლამისაა სამსახურებრივ რეპორტებში და გეგმებში ჩავწერო

http://www.ipersonic.com/?gclid=CNG47pO66JUCFRdqQgodKmSrfQ

ტესტების მანია შემეყარა დღეს:-)
მე როგორი გამოვედი საქვეყნოდ დავდებ, რომ მერე თქვენც მომბაძოთ:-) ოღონდ ნაწყვეტებს ვდებ. მთლიანად ალბათ არავის არ დააინტერესებს.

You are Laid-back Doer (LD)

Laid-back Doers are friendly, happy persons. They enjoy being together with other people. Smart, eloquent, witty and charming, they like to be the centre of attraction. They do not like to be alone. Their zest for life ensures that others feel well in their company and that they quickly get to know people. Laid-back Doers get the best out of every moment - many people of this type have a gift for making their whole life one big party. Boredom is unknown in their presence because they are very good at carrying others away with their enthusiasm, their good mood and their optimism.
Adjectives which describe your type
extroverted, practical, emotional, spontaneous, enthusiastic, friendly, playful, lively, talkative, nonchalant, tolerant, happy, pleasant, generous, flexible, wily, attractive, relationship-oriented, generous, adventurous, fun-loving, creative, helpful, action-loving, casual, sociable, open, sensitive, touchy, erratic, curious, noncommittal, action-loving.

These subjects could interest you

going out, dancing, parties, cinema, eating out, sport and travel (club holidays), music, trekking, camping, hiking, cooking, handicrafts, nature.

არა, cooking-ზე ვერ შევთანხმდენი ტესტთან:-):-)

ვერ გამოვა ჩემგან კარგი მზარეული :-)

Love Calculator :-):-)

ნახეთ აბა, ვისთან რა გამოგდით :-):-):-)

http//www.lovecalculator.com/

ბედნიერი ერი

ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?
მძიმე ყალნით,
ლამაზ ფალნით
მორთული და მშვენიერი;
უწყინარი,
უჩივარი,
ქედდრეკილი,
მადლიერი;
უშფოთველი,
ქვემძრომელი,
რიგიანი,
წესიერი;
ყოვლად მთმენი,
ვით ჯორ-ცხენი,
ნახედნი და ღონიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
ყველა უნჯი,
ყველა მუნჯი,
გულჩვილი და ლმობიერი;
თვალაბმული,
თავაკრული,
პირს ლაგამი ზომიერი;
ყველა ყრუი,
ყველა ცრუი,
ჭკვადამჯდარი,
გულხმიერი;
მცირე, დიდი
ყველა ფლიდი,
ცუღლუტი და მანკიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
მტვერწაყრილი,
თავდახრილი,
ყოვლად უქმი,
უდიერი;
უზღუდონი,
გზამრუდონი,
არგამტანი და ცბიერი;
მტრის არმცნობი,
მოყვრის მგმობი,
გარეთ მხდალი,
შინ ძლიერი;
არრის მქონე,
არრის მცოდნე,
უზრუნველი და მშიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
კიდევ არის სადმე ერი?

ილია ჭავჭავაძე
1871 წელი

**********
ხოდა ეს გენიოსი ქართველებმა მოკლეს.
ქვეყანა, სადაც გენიოსებს კლავენ.
ქვეყანა, რომელიც მუდმივად ზარ-ზეიმით ირჩევს გაურკვეველ ხელისუფლებას.
ქვეყანა, სადაც საღი აზრი ცუდ ტონად ითვლება.
და ჩვენ გვიკვირს ის განსაცდელი, რომელიც ღმერთმა რუსეთის სახით მოგვივლინა.

Thursday, September 18, 2008

And the Oscar Goes To.... - პირველი ოსკარი

იცით თუ არა, რომ ოსკარებით დაჯილდოების პირველი ცერემონიალი 1929 წლის 16 მაისს ჰოლივუდში, Roosevelt Hotel - ში ჩატარდა. დღევანდელი წესებისგან განსხვავებით, პირველ წელს, ნომინაციებზე წარდგენილი იყო 1927 წლის 1 აგვისტოდან 1928 წლის 31 ივლისამდე გადაღებული ფილმები. არ იყო არც კონვერტები და არც and the Oscar goes to-ძახილი. ყველა გამარჯვებული ცერემონიამდე სამი თვით ადრე უკვე ცნობილი იყო. პირველ ჯერზე ჰოლივუდელებს მხოლოდ 12 ნომინაცია ქონდათ.

And the Winners Were:

First Best Actor
Emil Jennings









First Best Actress
Janet Gaynor










First Best Directors
Frank Borzage






and Louis Wolheim




First Best Pictures:

1. Wings

2.Sunrise

მომღერალი ბუზანკლის სიკეთე

ტრაქტორის საჭეს ამაყად უზის
მეურნეობის მუშა წამყვანი
საამოდ ბზუის სალონში ბუზი,
როგორ გინდა, რომ არ სცე თაყვანი.
მუშის თვალებში დაბორგავს ჭინკა,
გრძნობს აჩქარება დაიწყო გულმა,
ცალ ყურს უმშვენებს სარეცხის "შპილკა"
და ნეტარებამ მოიცვა სრულმა.
შუბლიდან ნელა მოიწევს ოფლი,
მაზუთნარევი, მოშავო ფერის,
რა საოცარი სუნი დგას სოფლის
და ბუზთან ერთად ბუნებაც მღერის.
რა სჯობს შარაზე, მტვერსა და ბუღში
მიქროდე, როგორც აირტონ სენა,
ბუზი სათუთად ჩაიკრა გულში
და გამოუყო სხვა მძღოლებს ენა.
სულ სხვაა, როცა გიმღერის ბუზი,
გრძნობა რომელიც არაფერს არ გავს,
უნდა ჩათვალო - დაგეცა ტუზი,
რომ შენ გარჩია, არ გაყვა ნაგავს.
მიმჯდარს "პარპრიზის" მყუდრო კუთხეში,
ბუზანკალს თავზე შლაპა ახურავს
და ბარიტონი, ოდნავ უხეში
საცაა ახდის ავტოს სახურავს.
მუშა მოდუნდა, შენელდა პულსი,
აი ცოტაც და... დაკარგა გონი,
როცა ლაივში გიმღერის ბუზი,
მაგნიტოფონსაც ჯობია მგონი

P.S. ამას კი ნამდვილად აღარ მაპატიებენ :-):-):-)

Wednesday, September 17, 2008

Give Peace a Chance 2 - Georgian Version

ideis avtori laSa Tofuria.
didi madloba mas da yvelas, visac mSvidoba unda.


roca omis saSiSroebis winaSe davdeqi da mivxvdi, rogor cvlida simSides SiSi, mxolod maSin daviwye bevri ramis gadafaseba.

da davinaxe rogor dapataravda yvela is problema, romelic manamde mawuxebda.

bebiaCemis sayvareli da TiTqos Sablonuri fraza “mSvidobis fasi araferia” mTeli simZafriT aRviqvi.

da Turme sisulelea inerviulo momatebul sam kilogramze maSin, roca Tavisuflad dadixar quCaSi. roca aravin gesvris, Turme ar unda gabrazde oficiantze, romelic wvens yinuliT mogitans. mere ra rom Sen uyinulod SeukveTe. didi ambavi, adeqi da dalie. mTavaria, rom mSvidad zixar kafeSi da Sens qveyanas dapyrobiT aravin emuqreba. unda gixarodes Tu bevri saqme gaqvs samsaxurSi da morCi raa wuwuns. mTavaria xalxi iyos cocxali da bavSvebs dedebi ar dauxocon.

marTali yofila Cemi moxuci bebia.

mSvidobis fasi araferia.

mSvidoba minda.


ცხოვრება მშვენიერია :-)

ისე მოხდა, რომ საქმე არ მაქვს და შემიძლია მშვიდად, სინდისის ქენჯნის გარეშე ვეწვიო ჩემს ბლოგს და რაღაც-რაღაცეები შევმატო. რაღაცით ხომ უნდა დაკავდეს ადამიანი სამსახურში, როცა საქმე არ აქვს.
ახლა რატომღაც იმ პარადოქსებზე დავფიქრდი, რომლებიც ყოველ ფეხის ნაბიჯზე მხვდება და რომლებიც ძალიან მამხიარულებს.
პირველი პარადოქსი ისაა, რომ 23 ნოემბერს, გიორგობას გოგოდ მოვევლინე ამ ქვეყანას და ოჯახის წევრების უმრავლესობა ყურებჩამოყრილი დავტოვე :-)
მთელი ცხოვრება დილით ადრე ადგომას სიკვდილი რომ მირჩევნია და ღამე მაინც 4 საათამდე არ ვიძინებ, ესეც ხომ გარკვეულწილად პარადოქსია? (თუ არანორმალურობა? :-))
ყველა სამსახურში, სადაც კი მიმუშავია, ინვენტარიზაციას მაკეთებინებენ, რომლის კეთება ჩემი პოზიციიდან გამომდინარე არანაირად არ მეკუთვნის :-) ეს მემგონი უფრო კარმული სასჯელია ჩემთვის. ეტყობა რაღაც მიუტევებელი ცოდვა მაქვს ჩადენილი და ამ სახით ვისჯები :-):-):-):-)
ევროპის ჩემპიონატზე, რუსებთან შეხვედრისას ისე ვუგულშემატკივრე ესპანეთს, რომ ბოლოს ზუსტად ჩემმა ნაგულშემატკივრალმა ესპანეთმა მოუგო ფინალში ჩემს საყვარელ გერმანელებს :-):-)
სულ იმას გავიძახოდი ახალგაზრდობაში :-):-) სერიოზული ბიჭები მომეწონება, როცა დადგება ამის დრო თქო. მაგრამ როგორც მივხვდი ზუსტადაც არასერიოზული ბიჭები მიზიდავს. с ними веселее :-) ვერ ვიტან ჰალსტუხიან და სულ საქმეზე მოლაპარაკე ბიჭებს. რა ვქნა, იუმორი უფრო მნიშვნელოვანია ჩემთვის, ვიდრე ჰალსტუხი :-):-) და უნდა გავიმეორო მოემის სიტყვები, რომ Беда моя в том, что я не умею ненавидеть людей, которые заставляют меня смеятся. მე პირიქით, მგონია, რომ это счастье что я умею любить людей за то что они заставляют меня смеятся :-)
ჩემს მეგობარ დათოსთან ჩემი დამეგობრება აქტიურ ფაზაში მაშინ შევიდა, როცა ის განსაკუთრებულად წუწუნა, ბუზღუნა და პრეტენზიული გახდა :-):-) თუმცა მე ეს მომწონს :-):-) იუმორნარევი წუწუნი მიყვარს :-):-)
ყავა, რომელიც საყოველთაოდ მატონიზირებელ საშუალებადაა აღიარებული, მე მაძინებს :-):-)
უხსოვარი დროიდან თმებს ვიზრდი. ვგიჟდები გრძელ თმებზე. ერთი თვის წინ კი წავედი საპარიკმახეროში და ისე მოკლედ შევიჭერი, მეთვითონაც გაოცებული დავრჩი საკუთარი გადაწყვეტილებით :–)))
ახლაც მშია, ჩემი თანამშრომლები ლანჩზე მექაჩებიან და მე გაცხარებული ამ უაზრო ტექსტის წერით ვერთობი. არადა ისე მშია, საჭმელი მელანდება უკვე :-):-)
არ გეგონოთ, რომ ასეთი სულელური პარადოქსები ჩემს ცხოვრებას ამძიმებს. პირიქით - ბევრად უფრო ხალისიანს ხდის, რადგან საკუთარ თავზე სიცილი დადებითად მმუხტავს და მაიძულებს ვიფიქრო, რომ მადლობელი ვარ იმისთვის, რომ გავჩნდი, რომ შესაძლებლობა მომეცა ვუყურო, როგორ ამოდის მზე, გამეხარდეს ზამთარში თოვლის მოსვლა (რომელიც რატომ მიხარია კაცმა არ იცის :–))) ძირითადად ფორთხვით მიწევს ხოლმე სიარული მოყინულ ქუჩებში), ვიარო წვიმაში და სულაც არ ვიდარდო იმაზე, რომ დავსველდები, გავიცინო, ხანდახან ვიტირო კიდეც ( თუმცა სიხარულის ცრემლებიც არსებობს), ძილის წინ ვიოცნებო, დილას კი შეძლებისდაგვარად ვიზრუნო მათ განხორციელებაზე, დავლიო ყავა, რომელიც მაძინებს :-):-), შევხვდე მეგობრებს, ვიკითხო წიგნები, მოვუსმინო მუსიკას............. და ხმამაღლა ვთქვა, რომ ცხოვრება მშვენიერია :-)

Tuesday, September 16, 2008

Monday, September 15, 2008

Those Russians 2 :-)

Раз(с)Путин, два Путин :-)

For photo special thanks to Skvisha :-)

Sunday, September 14, 2008

Those Russians

"Московия - русь тайги, монгольская, дикая, зверинная."

А. Толстой.

"Народ ,который блуждает по Европе и ищет что можно разрушить, уничтожить только ради развлечения."

Достоевский

"Не народ ,а скотина, хам, дикая орда, душегубов и злодеев."

Булгаков

"Наиважнейшею приметою удачи русского народа есть его садистская жестокость".

Горький

"Ох как тяжко жить в России,в этом смердючем центре физического и морального разврата, подлости вранья и злодейства".

Аксаков

"Русский есть наибольший и наинаглейший лгун во всем свете".

Тургенев

"Народ, что ненавидит волю,обожает рабство,любит цепи на своих руках и ногах, грязный физически и морально...готовый в любой момент угнетать все и вся".

Шмелев

"Народ равнодушный до наименьшей обязанности,до наименьшей справедливости, до наименьшей правды, народ,что не признает человеческое достоинство,что целиком не признает ни свободного человека, ни свободной мысли. "

А.С. ПУШКИН.

"Любой захват территории, любое насилие, любое угнетение Россия осуществляла не иначе, как под предлогом просвещения, либерализма, освобождения народов"

Ф. Энгельс

Friday, September 12, 2008

John Travolta - The Best Dancer of Disco in Hollywood



"I've always thought that as long as I did the right things and had the right intentions, everything would fall into place."

John Travolta


ახალი წლის სუნი. ძალიან შორიდან

ერთი ძალიან დიდი ხნის წინანდელი ახალი წელი მახსოვს დღემდე ძალიან კარგად. ალბათ 7 ან 8 წლის ვიქნებოდი. 31-ში დილიდან დაიწყო თოვა. საღამოს უკვე მთელი ჩვენი ქუჩა გადათეთრებული იყო. ამდენი წელი გავიდა და არ მავიწყდება იმ ბედნიერების განცდა, როცა მე და ბაბუა საღამოს 10 საათისთვის გარეთ გავედით სასეირნოდ. ჩვენთან ერთად იყვნენ სხვა ბაბუები და შვილიშვილებიც (საერთოდ ასეთი ტრადიცია ქონდათ ბაბუაჩემს და მის მეგობრებს, ყოველ საღამოს ასეირნებდნენ შვილიშვილებს. სხვათა შორის ან რამდენიმე დღის წინ მე და ჩემმა ჯერ კიდევ იმ დროინდელმა მეგობარმა, გარეთ სეირნობისას აღმოვაჩინეთ, რომ ზუსტად იგივეს ვაკეთებთ ჩვენც, როცა საღამოობით ვსეირნობთ ხოლმე, ოღონდ ჯერჯერობით შვილიშვილების გარეშე :-):-) ერთდროულად შევხედეთ ერთმანეთს და გაგვეცინა - თურმე ორივე ერთსა და იმავეზე ვფიქრობდით იმ წუთას -  ბავშვობაზე და ბაბუებზე, რომლებიც ძალიან გვენატრება). ხოდა რას ვამბობდი, ვისეირნეთ. ბაბუებმა დინჯად, ჩევნ გიჟებივით გადავირბინეთ ჩვენი პატარა ქუჩა, ვიგუნდავეთ, თოვლში ვიგორავეთ, დავსველდით და ძალიან კმაყოფილები დავბრუნდით სახლში, სადაც გემრიელი სუნი იდგა. ისეთი არაფერი არ მომხდარა პრინციპში. თუმცა ის შორეული ბედნიერების განცდა ყოველთვის თან დამყვება. ბევრად უფრო მხიარული ახალი წლებიც ყოფილა ჩემს ცხოვრებაში, მეგობრებთან ერთად გატარებული. მაგრამ 80-იანი წლების ის რომელიღაც ახალი წელი, თოვლთან ერთად რომ მოვიდა ჩემს ქვეყანაში, არასოდეს დამავიწყდება. ალბათ მას მერე მიყვარს ახალი წელი ასე განსაკუთრებულად. უფრო სწორად კი, ახალი წლის იმდროინდელი შეგრძნება.

ღამის ელეგია

ეძღვნება მარიკას მამას :-):-)

ჯუზეპე დაძრწის ბნელ ხვეულებში,
როგორც ქიმერა გადარეული
და იქექება ძველ რვეულებში,
ის სულიერად არის სნეული.
და ფსიქიკა აქვს მთლად შერყეული
უნიტაზს ეცა ის დაბნეული,
გულში გაივლო, არ ვარ ეული
როკავს, ხარხარებს ვით დამთხვეული
სულ დაიგლიჯა თმები ხვეული.
ოხვრა აღმოხდა ისევ წყეული,
ეს ხომ ხრიკია მისი ჩვეული
წითლად აენთო თვალი გრძნეული,
ტანსაცმელი აქვს შემოხეული
დანას დაეძებს ვით მთვარეული,
აჰა, იპოვა დაშნა რჩეული
და დაისერა მთელი სხეული.

P.S. სინამდვილეში ძალიან კარგი კაცია ამ ლექსის ადრესატი. ეს ჩვენ ვიყავით გაბოროტებულები, სადღაც გვინდოდა გაპარვა და ვერ ვახერხებდით. ავდექით და ეს საშინელი ლექსი დავწერეთ :-)

Thursday, September 11, 2008

როცა მე წავალ

ქარვისფერ ყანათა ღელვა დარჩება,
მეწამული მზის წვა, მდუმარება,
ფრთამოტეხილი მერცხლის საშველად
მე მარტო წავალ!
გაკურთხოთ ღმერთმა და დამივიწყეთ,
დაე სხვა გემები მორეკოს წყალმა,
გემუდარებით, იცინეთ, იცინეთ,
როცა მე წავალ!
თოვლიან ქართა დევნით დაღლილი
გადაუქროლებს ჩემს ქანდაკებას მერცხალთა გუნდი,
მე ისევ მოვალ,
მხოლოდ არავის არ გაუმხილო,
რომ მე დავბრუნდი.

გამოიცანით ავტორი.
ვნახოთ რა "ბაგაჟის" პატრონები ხართ :-)

ბრმა სიყვარული (ანუ, ვირის სიბრძნე)

უადრესატო

თვალწინ მიდგახარ,გული მერევა,
ფეხზე მაცვია ბასანოჟკები,
უეცრად სევდა შემომერევა
და დამემსხვრევა ოქროს კოშკები.
გახსოვს ბუშტები ფერად-ფერადი
და ყვავილნარი სიცოცხლით სავსე,
შენ მაშინ რაღაც ძველმანს კერავდი
და არ ისვამდი მამალ ბუზს თავზე.
მაშინ შენ გეცვა კომბინიზონი
და მუშაობდი ძროხის ფერმაში,
იღიმებოდი როგორც ბიზონი
და თივის ღერი გაგჩროდა თმაში.
შენ ხომ სრულიად იყავ ყმაწვილი
არ შეგშრობოდა დედის რძე პირზე,
და სამათხოვროდ ხელებგაწვდილი,
დაუღალავად უკრავდი სტვირზე.
იმ დროს შეგნიშნე, ქუჩის ბოლოში
მომხიბლა შენმა კომბინიზონმა
შემიპატიჟე შენთან სოროში
და გამიღიმე, როგორც ბიზონმა.
ტოლს ვერ უდებდა შენს ღიმილს ველურს,
ვერც დიონისე, ვერც მონა ლიზა,
და გამოხედვას უხამსს და გველურს
ჩემმა გრძნობებმა ფართო გზა მისცა.
ამოგათრიე იმ ჭაობიდან,
ტანზე ჩაგაცვი კოსტუმ-შარვალი,
გამოიჭვრიტა ვირი ღობიდან
და აყროყინდა, როგორც მტარვალი.
შენ მე სისხლს მწოვდი, როგორც წურბელი
და ამას მივხვდი ძალიან გვიან.
როცა საავდრო დადგა ღრუბელი,
იქ გადაგაგდე, სად ნაგავს ყრიან.
და მაშინ ჩავწვდი მე ვირის ყროყინს,
როს დაგინახა გამოწყობილი,
ის იყო შენგან ჩვეული ბოყინს
იცოდა რისთვის იყავ შობილი.
ვირი აღმოჩნდა ჩემზე ჭკვიანი,
უტყუარია ვირული ალღო.
ეს მოგონება ჩემი, მტვრიანი,
თქვენ მოგიწოდებთ: ენდეთ ვირს, ხალხო!


P.S. ისევ მაპატიონ დიდმა პოეტებმა :-):-)

ეძღვნება დათოს :-)

როგორც ბიზონი პირწავარდნილი
გაიკუნტრუშებ ცვრიან ბალახზე,
ტლინკებს გაიქნევ იავარქმნილი
და შემოიგლეჯ ღილებს ხალათზე.
მერე დადგება ოო, ტკბილი წამი,
რომ დაინახავ რძიან იონჯას,
დაეძგერები ვითარცა ხამი
და საბოლოდ შეარცხვენ ოჯახს.
ჰოი, გინახავს ტანჯვა რამდენი,
შემოვლილი გაქვს სოჭი, ადლერი,
შემოგეყრება გზაზე მაკლერი
ღუზას ჩაუშვებს ზღვაში ტანკერი.
მაშინ იყავი ორიოდ თვისა,
რომ შეგაწუხა პირველად წნევამ,
რა აღარ სცადე უბედურ დღისავ
ხშირად გიწევდა ნაჭამზე რწყევა.
მიდის დღეები წუწუნით სავსე,
ქრება-ინთება ლამპიონები,
რატომ დაისხი ეს ლაფი თავზე,
რატომ დატოვე ბასტიონები?
პირომანიით შთაგონებული,
მაშხალით ხელში შენ გახვალ გარეთ,
ერთს ჩაიცინებ დაღონებული
და სინანული შეგიპყრობს მწარე.
საპარსით ხელში მისდგები ონკანს,
და აიქაფებ ვარდისფერ ღაწვებს,
გამოიყენებ ხრინწიან ვოკალს
და შემოიგრეხ სხეულზე ბაწრებს.
გაზის ქურაზე შემოდგავ ბოხჩას,
ვით სკლეროტიკი გულამღვრეული,
ხელში აიღებ პლასტმასის ტოლჩას,
გაგივარდება ისიც წყეული.
მერე შეკრთები დუჟმორეული,
სისხლი დაფარავს თვალის ბადურას
და ცხოვრებაზე ხელჩაქნეული,
"რაგატკას" ესვრი ღამის ნათურას.
და რომ ჩაქრება თბილისში შუქი,
ხელის ცეცებით მიაგნებ კარებს,
ცხვირზე დაგიდგამს სათვალე მუქი
და ახამხამებ საბრალოდ თვალებს.
სახლში სიჩუმე ჩამოწვა კუშტი,
მხოლოდ თაგვები კარნიზებს ღრღნიან,
გადაგევსება საშარდე ბუშტი,
გაიქცევი და.....იქნება გვიან.
ვის არ მოსვლია მარცხი ასეთი
არ ღირს ამაზე კურცხალი ღვარო,
ჩართე საჩქაროდ ბახის კონცერტი
და ნუ ღრიალებ looser -ი ვარო.




P.S. მაპატიონ ლადომ და გალაქტიონმა :-)

Big Muzzy 2 :-)



ბავშვობა:-) გაგახსენდათ? :-)

Big Muzzy


I'm big Muzzy, I'm hungry. I like clocks :-):-)


გახსოვთ ეს მულტ.გმირი? :-) ვგიჟდებოდი. ამის ხათრით ინგლისურის ტელეგაკვეთილებს ვუყურებდი ხოლმე :-)

Casa Di Giulietaa


Special thanks to Nino Gamrekeli - The photographer :-)

მიყვარს ....

მიყვარს ყველა და ყველაფერი, რაც პოზიტიურია.
მიყვარს  ადამიანები და ხალხმრავლობა, ოღონდ სასიამოვნო ხალხმრავლობა.
მიყვარს თავისუფალი, საღი გონების და კეთილი ნების ადამიანები.
ერთნაირად ვგიჟდები იუმორის წარმომქმნელ და სწორად აღმქმელ ადამიანებზე.
მიყვარს სინათლე და სითბო,  გარემოშიც და ადამიანებშიც.
მიყვარს ერთგულება ყველგან და ყველაფერში.
მიყვარს გართობა და ის ადამიანები, რომლებიც მამხიარულებენ.
მიყვარს კარგი მუსიკა. თუმცა ხანდახან ბანძიც, თუ რამე კარგს მახსენებს.
მიყვარს ჩემს ქუჩაზე, ჩემს მეგობრებთან ერთად საღამოობით სეირნობა და ათას რამეზე ლაპარაკი.
მიყვარს კარგად მოკალათება და კარგი წიგნის კითხვა.
მიყვარს გემრიელად ჭამა და სულაც არ მშურს იმ ადამიანების, ვისაც ჭამა არ უყვარს. მე იმათი მშურს, ვისაც ჭამა უყვარს და არ სუქდება :–)
მიყვარს ჩემი მეგობრები - ყველა.
მიყვარს ჩემი ნათესავები - ნუ ყველა არა :-)
ოჯახის წევრები რომ მიყვარს ეგეც დავწერო? :-)
და ყველაზე მეტად ამქვეყნად სანდრიკო მიყვარს - ჩემი დისშვილი. და ვგიჟდები როცა ვატყობ, რომ ჩემი დანახვა განსაკუთრებულად უხარია და ეს პატარა ბავშვი მთელი თავისი ენერგიის გამოყენებით გამოხატავს ამას.
ანაც მიყვარს, ძალიან. სანდრეის და :-)
ვან გოგი მიყვარს თავისი მზით გამთბარი სურათებით.
ბასკია მიყვარს თავისი სიგიჟეებით.
ჩარლი ჩაპლინი, სევდიანი იუმორით.
კურტ ვონეგუტი მიყვარს თავისი ოქრო წიგნებით და კერუაკი, მთელი თავისი ცხოვრებით და შეხედულებებით.
ბობ დილანი მიყვარს თავისი ყველასგან გამორჩეული ხმის ტემბრით.
ტომ ვეიტსი – ყველაზე საყვარელი ლოთი, ყველაზე ნიჭიერი, რომელსაც ყველაფერი ფეხებზე კიდია, ისიც კი, გაიყიდება თუ არა მისი ალბომები :–)
ხელფასის დღეც ძალიან მიყვარს. :-)
მიყვარს ჩემი თანამშრომლები.
მიყვარს სასიამოვნო არომატები.
მიყვარს, როცა ვხვდები, რომ ვიღაცას რაღაცაში ვეხმარები.
მიყვარს როცა რაღაც საინტერესოს ვაკეთებ და ყოველთვის კეთების პროცესი უფრო მომწონს, ვიდრე დასასრული და შედეგი.
მიყვარს სიმშვიდის შეგრძნება.
მიყვარს ზოგადად კეთილგანწყობილი და არაყალბი ადამიანები.
მიყვარს, როცა პირდაპირ მეუბნებიან იმას, რასაც ჩემზე ფიქრობენ, ყოველგვარი მიკიბვ-მოკიბვის გარეშე. როცა მიმითითებენ, რომ რაღაცას არასწორად ვაკეთებ. ასე მირჩევნია, ვიდრე ვიღაცამ დაუმსახურებლად და გაუთავებლად მაქოს.
მიყვარს სიცოცხლე და მისით ტკბობა.
ჰო, დილას დიდხანს ძილი მიყვარს, ჩემით რომ ვიღვიძებ წყნარად.
მიყვარს ძაღლები და მინდვრის ყვავილები.
მიყვარს მწვანე ვაშლის დიროლი და წითელი ფორთოხლის წვენი.
მიყვარს ჩემი ქვეყანა ძალიან და მეცოდება.
მიყვარს "კლეჩატი" საროჩკები :–)
მიყვარს კარგი ფილმის ყურება ისეთ ადამიანთან ერთად ვინც ჩემნაირად რეაგირებს და ჩემს უმნიშვნელო კომენტარებსაც კი სწორად ხვდება.
მიყვარს სუფთა და უბრალო ურთიერთობები.
მიყვარს ლადო ასათიანი.
ჯიმ მორისონი მიყვარს, რომელიც მარტო მუსიკოსი კი არა, მეოცე საუკუნის ერთ–ერთი ყველაზე მაგარი პოეტია.
მიყვარს ოპტიმისტი ადამიანები.
დათო ოპტიმისტი არაა, მაგრამ მაინც ძალიან მიყვარს. ანუ, პესიმისტებიც მყვარებია :–))
მიყვარს საინტერესო საიტების დათვალიერება.
მადლიერება მიყვარს.
ჯანსაღი და სრულფასოვანი ურთიერთობები მიყვარს.
წვიმაც მიყვარს, ოღონდ თბილი, შემოდგომის არა.
მიყვარს პირველიდან ორ საათამდე მონაკვეთი. შესვენებაზე წასვლა და ჩემს თანამშრომლებთან ერთად ბევრი სიცილი.
მიყვარს პარასკევი. ჩემი შეყვარებულია პარასკევი.
კიდევ თურქული ყავა და ლიმონიანი ჩაი მიყვარს.

ახლა თქვენ თვითონ გამოიცანით რა არ მიყვარს :-):-)

Wednesday, September 10, 2008

All We need is Peace


Spacial thanks to Katka :-)
She insisted to thank her :-):-)

ეს არის ყველაზე საყვარელი ღორი მსოფლიოში :-)

Special thanks to Andy Warhol :-)

Some Like It Hot :-)


რა სასწაულებრივი თარგმანი ქონდა ამ ფილმს საბჭოთა კინოგაქირავებაში :-)
ნებისმიერ დროს მზად ვარ ვუყურო :-)

უსაქმურობის დროს დაწერილი :-)

კარლა ბრუნი და ჯორდანო ბრუნო დაძმობილდნენ. ჯორდანოს კოცონზე რომ წვავდნენ, კარლა თავისი ოდნავ ხრინწიანი ხმით უმღეროდა Don't worry, be happy-ო. ბობი მაკფერინს მოპარა სიმღერა, ბობისაც დიდად არ უდარდია. არ უყვარს ეგ სიმღერა და ნერვები ეშლება კონცერტებზე რომ გადაეკიდებიან ხოლმე, გინდა თუ არა იმღერაო. თუმცა ბობი მაშინ ჯერ პროექტშიც არ იყო. რა ბობი, მისი მშობლების ბებია-ბაბუებიც კი არ იყვნენ მოვლენილი ამქვეყნად. მართალია არც კარლა ბრუნი არსებობდა იმ დროს ამ ცისქვეშეთში, მაგრამ ჯორდანო მაინც გრძნობდა მის ხმას შორეული მომავლიდან. არადა რა ეკარლაბრუნებოდა. კაცს კოცონში აგდებდნენ და ის მაინც გაიძახოდა დედამიწა ბრუნავსო. გიჟი არ იყო? გაჩუმდი რააა! რა მოიგო? შებრაწეს საახალწლო გოჭივით საწყალი. რამ გამახსენა ჯორდანო ბრუნო? ააა, კარლა ბრუნიმ - რაღაცას მღერის ფრანგულად. ოდნავ შესამჩნევად ჩახლეჩილი ხმა აქვს და მომწონს. ჰო, ვიცი, რომ ვბოდავ, მაგრამ ასეთ ხასიათზე ვარ - რაც მომივა თავში ყველაფერი უნდა დავწერო. აუ, ჯეიმს კუკი? აი კიდევ ერთი საცოდავი. როგორ შეჭამეს!!! კანიბალებზე ერთი ანეგდოტი გამახსენდა, მაგრამ არ დავწერ. მეზარება. თან ჯეიმს კუკის ხსოვნას პატივს ვცემ :-):-) სხვათა შორის ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი იყო გვარად კუკი რამდენიმე წლის წინ. ისიც არ შეჭამონ სადმე. საგვარეულო წყევლა არ ჰქონდეთ კუკებს :-):-)
ბობ დილანი მღერის. მიყვარს ეს კაცი მე! ეს ცოცხალია. შეცდომაში არ შეხვიდეთ.
მოდი ახლა შევეცდები გავიხსენო ყველა ის ადამიანი (ცნობილი რა თქმა უნდა), ვისაც ხელოვნური ჩარევის შედეგად ეწვია სიკვდილი. ჯორდანო და ჯეიმსი უკვე ვახსენე. აბა ვინ გამახსენდება შემდეგი?
დემეტრე II თავდადებული. კარგი გადასვლა იყო ჯეიმს კუკიდან დემეტრეზე. დიდი ხნის წინ, მისაღებ გამოცდაზე ისტორიაში დემეტრე II თავდადებული შემხვდა და მე თევდორე მღვდლის გმირობა მოვყევი :-) აიი, как раз, თევდორე მღვდელი. ძალიან ეროვნულად დავიწყე. ოღონდ ახლა სისტემურობა და ეპოქების მიხედვით დალაგება არ მომთხოვოთ. ვინც გამახსენდება იმას დავწერ. პაოლო იაშვილი. მართალია თავი მოიკლა, მაგრამ აიძულეს და ვფიქრობ ამ ჩამონათვალის სრულუფლებიანი წევრია. სანდრო ახმეტელი. მოდი ამ პერიოდის მსხვერპლებს აღარ ჩამოვთვლი. უბრალოდ დავწერ - 1937 წელს დახოცილი ქართველები. და არა მარტო ქართველები. (ძირითადად ნიჭიერი ხალხი).
მერეე.... აბრაამ ლინკოლნი და ჯონ კენედი რა თქმა უნდა ერთად გამახსენდა. იცით თუ არა, რომ კენედი ლინკოლნის გაპრეზიდენტებიდან ზუსტად 100 წლის შემდეგ აირჩიეს პრეზიდენტად? და კენედის მდივანი გვარად იყო ლინკოლნი და ლინკოლნის მდივანი - კენედი? და ორივე ზუსტად ერთსა და იმავე თვესა და რიცხვში მოკლეს 100 წლის ინტერვალით.
ჯონ ლენონი. რომ დასცლოდა რამდენ კარგ სიმღერას დაწერდა კიდევ. ხეხოს ეხლა ციხის კედლები  ჩეპმენმა. როგორ არ მოტყდა ხელი ლენონს რომ ესროლა.
ჟანა დ'არკი. ქალი ვიყავიო მაგან უნდა თქვას ! :-)
მარიამ სტიუარტი. აი, ქალებზეც გადავედი.
ინდირა განდი და მისი ვაჟი რაჯივი. რა ბედი ქონიათ საცოდავებს. მაგათაც საგვარეულო წყევლა ექნებოდათ :-) უშნო კაცი იყო რაჯივი, შეუხედავი. რამ გააყოლა ეს ანგელოზივით ქალი. რას შვება ეს სიყვარული კაცო :-):-)
ჯანი ვერსაჩე. გადავედი განსხვავებული ორიენტაციის მქონეებზე :-)
ვიქტორ ცოი, ვლად ლისტევი. ოღონდ ესენი straight-ები იყვნენ :-)
ილია ჭავჭავაძე. რამ დამავიწყა.
იმ მოწამეების სახელებს რა თქმა უნდა ვერ ჩამოვთვლი. სარწმუნოების შენარჩუნებისთვის რომ დახოცეს. ერთი ის მაინტერესებს, ეს ასიათასი კაცი მტკვარმა როგორ დაიტია, კაცო? :-))
მაჰათმა განდი.  უმადურები არიან ეს ინდოელები, როგორ მოკლეს ეს ოქრო კაცი.
მოკლედ, წავედი მე და ჩემს მოსვლამდე შეავსეთ სია.

Strawberry Fields Forever