ძირს მაღვიძარა :-)

ამ ქვეყანაში ხალხი პტივს არ სცემს დილას. მაღვიძარათი იღვიძებენ, რაც მათ ძილს ნაჯახივით აწყვეტს თავს და მაშინვე თავფეხიანად ეშვებიან ყოველდღიურობის დამღუპველ მორევში. აბა მითხარით, როგორი იქნება შემდგომი მთელი დღე, რომელიც ასეთი ძალადობის აქტით დაიწყება? რა შეიძლება დაემართოს ხალხს, რომელზეც საკუთარი მაღვიძარა ყოველდღიურად სუსტი დენის დარტყმასავით მოქმედებს? დღითი დღე ეჩვევიან ძალადობას და დღითი დღე კარგავენ სიამოვნებისთვის გემოს ჩატანების უნარს.
დამიჯერეთ, დილა განსაზღვრავს და აყალიბებს ადამიანის ხასიათს.

ნაწყვეტი რომანიდან ”გამოსათხოვარი ვალსი”

P.S. ეს სიტყვები აშკარად მე მომიძღვნა მილან კუნდერამ :-):-)

Jacqueline, don't go. Jacqueline, I know :-)

http://

რაღაცნაირი чувство умиление მაქვს ამ სიმღერაზე :-)

სი-სუ-ლე-ლე :-)

სისულელეების წერა მომენატრა :-)
თან დღეს რამდენი სისულელე მომივიდა თავში :-)
დრო არ მაქვს რაა :-)
აი ეხლაც, სიტყვა სისულელე გამოუცხოვდა. ვზივარ და ვიმეორებ - სი-სუ-ლე-ლე, სისუ-ლელე :-):-)სისულე-ლეე :-)
ისე, ამ ბოლო დროს ხშირად მიუცხოვდება სიტყვები. იმ დღეს კლიპს გადავეკიდე და ვიმეორებდი მთელი დღე :-)
უნდა გამოვიკვლიო რა იწვევს ცალკეული სიტყვების გაუცხოვებას :-)
ხანდახან სახელებზეც მემართება. ამოვიჩემებ ჩემი რომელიმე ნაცნობის სახელს და სანამ გაუგონარ გაუცხოვებამდე არ მივალ, ვიმეორებ :-)
რა ვქნაა? :-)
მაინტერესებს სხვებსაც თუ ემართებათ.
ხვალ დილას ადრე ასადგომი რომ არ ვიყო, ძალიან დიდხანს ვიჯდებოდი კომპიუტერთან (სხვა საქმე ამ საღამოს მაინც არ მაქვს)და გავავსებდი აქაურობას ყოვლად სულელური მოსაზრებებით :-)ეს ხომ ჩემი საყვარელი საქმიანობაა :-)
ისე, ”სისულელე” ცოტა ფრანგულად არ ჟღერს?

ცხელაააა......

Make the World a Better Place

მეცოდება.
რატომღაც მგონია, რომ ცხოვრების ყველა ეტაპზე უბედური იყო.
სიცოცხლეშიც მეცოდებოდა.

მეგონა,რომ ჯექსონი არასოდეს არ მოკვდებოდა:-(